Zoiets overkomt je, iets wat je doet verwonderen en alles opnieuw doet zien. Een hoopje veertjes in de natuur van twee vogels die in gevecht waren, de pas uitgekomen blaadjes die nog helemaal opgerold zijn en kleine haartjes hebben, een kind dat bij mij in het atelier een mooi werk maakt en daar blij van wordt... Ik wil het vangen, elke dag weer!
Ondanks dat ik een heerlijk atelier heb in mijn huis, met veel licht en een daglichtlamp, werk ik het liefste buiten. Het zonnetje op mijn huid – en op mijn werk, de vogels die fluiten (en soms de buurman) en natuurlijk af en toe met een biertje erbij. Deze foto’s maakte Anthony van mij toen ik bezig was met een …
Op een heerlijke zonnige dag hebben ‘Heel Heemskerk Tekent’-collega Monique en ik afgesproken om een logo te bedenken voor het tekenfestival dat dit jaar op 2 oktober plaatsvindt in Heemskerk. In mijn tuin kletsen we over tekenlessen geven, en we proberen allemaal (voor mij) nieuwe materialen uit. Zij probeert de Copic Markers uit. Het duurt ruim twee uur voordat we …
Vandaag hebben we met de cursisten van de Copic marker groep buiten getekend. Eerst gingen we, ter afsluiting van het jaar samen lunchen bij Ruysdael, waarna we een verdekt plekje uitkozen om mensen en houdingen te gaan tekenen. Wij zagen iedereen aankomen, zij zagen ons niet, of het leek erop. De grootste uitdaging was om heel snel te tekenen en …
Het was een geslaagde middag rondom het Bezoekerscentrum van de Kasteeltuin Assumburg. Hier vind je wat foto’s!
Soms zie je zomaar iets staan wat je MOET tekenen. In dit geval het prachtige veldboeket dat bij mijn moeder op stafel staat. Toevallig had ik mijn aquarelspullen bij me. Voor mij helemaal nieuw om te doen, maar erg leuk!
Ik ben fan van zonsondergangen, al gebeurt dat fenomeen elke dag. Bij een mooie lucht, of een dreigende mooie lucht pak ik de fiets en speer naar een plek bij mij in de buurt waar ik (bijna) vrij zicht heb. Ik kan de zon achter de eerste bomenrij van de duinen zien zakken, en vanaf dat punt zijn die nog …
Tijdens een prachtige wandeling in de duinen vond ik een hoop veren. Kennelijk hebben er twee een flink gevecht gehad. Ik heb een deel van de veren opgeraapt en meegenomen. Zo zacht en zo wit. Ze gaan zeker gebruikt worden voor een nieuw werk.
Met mijn nichtje Kim en haar dochter Jaeda (7) zijn we de hele middag ‘kunst aan het maken’. Ondertussen word ik onderworpen aan een diepte-interview van Jaeda: “Wat was je eerste schilderij?”. En als Kim zegt “Jaeda, wat zal ik op dit doek schilderen?”, zegt ze als een deskundige: “Dat moet jíj bepalen, het is jouw werk.” We zijn aan …