Een zee van letters, grote SCHREEUWENDE letters. Zelfs mijn tante zegt dat het niet overzichtelijk is. Iedere afzonderlijke kraam wil zichzelf groots presenteren, zodat de slechtzienden, blinden en hun begeleiders er niet omheen kunnen. Het wemelt er van overstekende geleidehonden, blindenpaden en mensen die ons informatie willen verstrekken. En toch heb ik geen enkele botsing meegemaakt! Het is de Ziezobeurs in Houten, een jaarlijks terugkerend evenement waarop de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van hulpmiddelen en voorzieningen voor blinden en slechtzienden worden gepresenteerd.
Ik heb de neiging me af te sluiten voor alles wat hier gebeurt. Maar ik kom juist voor de informatie – en als ik me afsluit kom ik niet aan dat wat ik wil weten. Dus… Vol moet op zoek naar de Visiokraam, die ergens in het midden moet zijn. Dat moet lukken, met zulke overduidelijke borden, denk je niet? We lopen een rondje, en nog een. Ik moet denken aan de rotonde bij Parijs die meer dan 40 verkeersborden heeft, waarschijnlijk bedoeld om iedereen wat langer op die rotonde te houden: Waar moet ik heen? Hier… of hier… of hier? Nog maar een rondje dan. Hier? Nee, nog een rondje.
Gelukkig hebben we bij de entree een plattegrond gekregen. De stands staan niet op alfabetische volgorde, maar zijn random genummerd. Na wat gezoek vinden we de kraam en komen we dan eindelijk aan onze gewenste informatie.
Op naar de lezing: ‘Omgaan met werkdruk’. Het bord met Zaal 1 wordt overschaduwd door een poster, of meer een spandoek. We lopen de zaal binnen en gaan zitten. ‘Welkom!’ zegt de woordvoerder. Nog voor de workshop over energie en druk begint zegt iemand van de mensen achter ons: ‘Ik ben nu al gestrest.’
Gelukkig hoeft dat volgend jaar niet meer. Dan kunnen we de plattegronden voorgoed vaarwel zeggen en zijn de felgekleurde grootletterborden niet meer nodig. We hoeven niet meer te zoeken naar kraampjes, naar de restauratie of naar onze man.
Volgend jaar hebben we allemaal een Google Glass!
Comments 1
Google glass? Wat is dat Marloes?